قلب منه که پیش تو

      از کدوم روزای بی خورشید من   از کدوم آينده صحبت میکنی از کدوم نگاه ناامید من از کدوم چشمی که روشنايی داشت تو کدوم قصه به پرواز می رسی از کدوم صدا به آواز میرسی داری به نقطه آغاز میرسی از کدوم  پایان بی سوال من از کدوم دل میگی که شکسته نیس از کدوم در میرسی که بسته نیس که از این بیهودگیها خسته نیس از کدوم عاشق دیروزی میگی از کدوم روزای خوب زندگی از کدوم شب از کدوم دلدادگی اینهمه راه اومدی که چی بگی با من شکسته بی تکیه گاه                     که توی غبار پائیز گم شده نمی دونی با کسی شبیه من صحبت از بهار بعدی بیخوده صحبت از آينده و قشنگیاش                  با کدوم ترانه فریاد می زنی به کدوم دلخوشی دل خوش می کنی تو چرا مانع رفتن منی من تو فکر رفتن و گم شدنم   قلب منه که پیش تو...ادامه مطلب

اکنون که دل به تکوین سپیدی فکر میکند از درجایی خود پوسیدگی بن بست کوچه ای در تاریکی هم بی بهره تر است و خروش درگیری اش در آینه دیوار شروع وسوسه ای میان سکوت و فریاد قضاوت بی حوصله مغزی خاموش و خیانت نا مادرانه دل با دل. چه فاجعه غم انگیزی، چه شروع وسوسه انگیزی که پایانم در آن قبل از شرو ع جان گرفته است اکنونم را دیروز گروگان گرفته است. از آن زمان که شب با سورنگ گم گشتگی در مسیری که در جهانم جایی نداشت به تزریق بی رحمانه ای تنم را به روحش آغشته کرد و تاریخم را در پله اعداد به سقوطی تا زیر صفر به منفی سیاهی کشید تا اکنون که دل به تکوین سپیدی فکر میکند از درجایی خودپوسیدگی بن بست کوچه ای در تاریکی هم بی بهره تر است. قلب منه که پیش تو...ادامه مطلب

قلب منه که پیش تو...ادامه مطلب